Tales of

Sinnoh

Ze had een laatste hand gelegd aan het verbandje rond de poot van de Wooloo. De arme Pokémon was met haar knie tegen een paaltje van het hek aangestoken en had zichzelf geschaafd. Lucie had het gezien terwijl ze op de kinderboerderij rondliep en aangeboden om de Pokémon te verbinden. Na een aantal stages in het Pokémon Center, waande ze zichzelf goed genoeg om dit te regelen. Ze aaide de Pokémon nog een keer over het hoofd en lachte naar de persoon die verantwoordelijk was voor de Wooloo's, een bedankje in ontvangst nemend.

Ze tilde Cotton weer op terwijl Seiche langs haar hoofd heen zoefde, wild als wat. Ze snapte niet precies waarom de Cutiefly zo druk was, maar ooit zou ze het wel leren. Ze kreeg nog een laatste waarschuwing voor één van de medewerkers die net was komen werken, maar die wuifde ze weg. Ze was toch niet van plan om hier lang te blijven. Met de Cutiefly en de Buneary begon ze dan ook naar de uitgang te lopen.  

Ze pakte nog een handje vol kleine snoepjes uit haar zak terwijl ze de Cutiefly in de gaten hield. Seiche was heel erg lief, maar nog wat onbezonnen en leek alle kanten op te vliegen. Van hot naar her ging dat kleintje. En zolang dat zo was, moest Lucie een manier hebben om haar bij zich te houden. Gelukkig waren de honeydrops die ze gekocht had perfect. Ze hield haar hand op en liet de Pokémon naar zich toe komen. De Cutiefly landde op haar arm en begon tevreden te smullen. Met een glimlach liep Lucie door, afgeleid door haar Pokémon.

De Buneary merkte het eerder op dan dat Lucie dat deed. De vorige Dreepy die ze tegen was gekomen had Lucie zo erg laten schrikken dat ze zichzelf verwond had. De Buneary begon dan ook boos te klagen en te meppen naar de Dreepy toen deze aan het haar van Lucie begon te trekken. "Hey, auw, kalm," bracht Lucie enigszins geïrriteerd uit, zowel naar haar Buneary die half over haar hoofd heen klom als naar de Dreepy die aan haar haar zat te sjorren. Met een frons keek ze naar de Pokémon en liep iets met hem mee om de spanning op haar haar iets te verlichten. Indy? Nee, die was veel beter verzorgd dan deze.  

Haar irritatie met de Dreepy groeide immens toen deze haar naar een niet zo fijn uitziende man heen trok. Haar frons verdiepte zich en de lijnen rond haar mond werden strakker terwijl ze zich intern al wapende. Terwijl ze haar haren los probeerde te trekken uit de ijzeren greep van de Dreepy zonder dat ze een hele lok zou verliezen, richtte ze een geïrriteerde blik op de man tegenover haar. Ze duwde Comet weer wat terug van haar hoofd af terwijl ze de man aan bleef kijken, waakzaam, geïrriteerd. Ook Seiche sloot ze haar arm omheen, want anders zag ze ook dat niet goedkomen. Straks rende hij nog weg met haar Cutiefly. De woorden die uit zijn mond kwamen, waren ook onlogisch. Was deze man onder invloed? "..Ik heb geen flauw idee waar je het over hebt, kun je je Dreepy bij je houden? Dank je?"

Haar irritatie groeide. Ongure figuren had ze tegenwoordig een steeds minder hoge tolerantie voor, zeker nadat ez in de Black Market precies dit soort figuren getroffen had. Haar spieren waren gespannener en ze volgde zijn bewegingen. Blijkbaar was dit de employee waar het Wooloo meisje haar voor gewaarschuwd had en Lu had spijt dat ze hier niet naar geluisterd had. Ze keek verbeten naar de jongeman. "Ik heb geen idee waar je het over hebt, dus ik zou maar heel snel stoppen ik de beveiliging haal." Ze nam Comet in haar armen, aangezien de Buneary zich verschrikkelijk aan het opfokken was.

Lucie twijfelde toen de jongen terugsnauwde en vernauwde haar ogen iets, maar haar irritatie won al gauw van haar behoedzaamheid. "Je hebt me zojuist met je Dreepy de halve weide doorgesleurd en begint me rare vragen te stellen," haar stem verhief zich iets. Door eerdere ervaringen had ze haar emoties op dit vlak niet helemaal meer onder controle rond shady figuren. Seiche landde ondertussen uit haar hoofd en zakte iets uit elkaar als een dikke pudding, tevreden zoemend. Lucie, in turn, was totaal niet aware dat de man alweer een nieuw doelwit had gevonden.

De man begon nog raarder te doen. Waarom was hij überhaupt hellbent om met haar te praten? Wat Lucie betrof hoefde dat absoluut niet immers. Maar voordat ze wat kon zeggen om hem weg te jagen, besloot hij weg te lopen met de belofte weer terug te komen. Uhm. Hallo nee?

Lucie liet terwijl de man weg was haar Buneary terugkeren naar de Pokéball. Tijd voor een wat imposantere verschijning. Ook Seiche mocht de aftocht blazen. De kleine vlieg was veels te makkelijk mee te grissen. Sinds haar Pokémon gestolen waren, vertrouwde ze het allemaal helemaal niet. De Pokéballs van Ruddles en Ava gingen daarom open. De Froslass keek kil om zich heen, terwijl Ruddles op haar schouder bleef hangen. "Je was bij dat ik de kinderboerderij ging verlaten en we afscheid namen," merkte ze behulpzaam op.

De jongen kwam al snel weer terug, Lucie had eigenlijk het liefste gehad als hij dat niet deed. Je dacht dat je even snel naar de kinderboerderij ging, kwam je ineens een letterlijke creep tegen. Zijn holle ogen, zijn bleke huid, zijn haren. Arceus het was meer dan duidelijk dat deze kerel niet goed voor zichzelf zorgde. Hij had ook nog de audacity om te vragen waarom ze zo gemeen deed. Lucie sloeg haar armen over elkaar en keek hem aan, haar wenkbrauwen iets optrekkend. Had hij daar nou echt een antwoord op nodig? "Je had ook niet terug hoeven komen," merkte ze op als antwoord op zijn woorden. Ze had vaak genoeg met zich laten sollen. "Als je me reden ertoe geeft, heb ik daar geen problemen mee nee." En ze meende het.

Lucie trok haar wenkbrauwen wat verward op. Waar was die man nou weer over aan het kleppen dan? Ze wilde dat hij haar met rust liet, niet dat hij mee ging naar de uitgang. Was hij van plan om haar naar Am’s huis te gaan stalken? Dan zou hij nog voor een nare verrassing komen want dan kreeg hij met Am te maken, of een willekeurige beveiliger. Geen van beide een goede combinatie met een willekeurige engerd. Maar, als ze eerlijk was, zou ze als ze hem was zich eerder zorgen maken om Am. Lucie trok haar wenkbrauw naar hem op en begon naar de uitgang te lopen, besluitend dat je slecht gedrag maar gewoon moest negeren. Want dit was behoorlijk slecht gedrag. Ze pakte haar Holocaster uit haar zak en stuurde kort een berichtje naar Amélie, om aan te geven dat ze zo naar huis kwam omdat er rare druggies bij de kinderboerderij rondliepen.